به مناسبت سالگرد شهدای تاسوکی

ازکربلا، به سوی کربلا 

احمد ملاشاهی| اسفند که می آید دلها درپی آتشی است که قلب ها راتحویل کند .

راهی که به دگرگون شدن قلب ها می انجامد ، راه نور می گویند وبه مشتاقانش، راهیان نور.

درسیستان وبلوچستان فاصله ای بین قلبها وراهی پرازنور نیست، اسفند که می شود جوانان وپیران، کودکان وزنان قدم درجاده ای می گذارند که مشهد شهدای تاسوکی ست. شهدایی که کشته محبت اهل بیت شدند، شهدایی که دانش آموز، معلم، خبرنگار و بازاری بودند ولی به جرم عشق اهل بیت همچو منصور خریدارسر دار شدند. ریگ‌های تاسوکی بوی شلمچه رامی‌دهد، بوی فکه را. انگارشهدای دیروز می‌گویند راه شهدای امروز ازکجا می‌گذرد، وشهدای امروز خبرمی‌دهند فردا کربلا درکجاست‌. تاسوکی گواهی می‌دهد که اگر جلوی تکفیری‌ها را درسوریه وعراق سد نمی‌کردیم باید در مساجد‌، در راه شهرها، در همدان واستان‌های مرکزی شاهد ماجرا می‌بودیم.

با تابلوی شهدای تاسوکی می‌توان دست قلب تکفیری‌ها راشناخت که اگرابتدا وبه ظاهر لباس مذهب خودی رابه تن می‌کنند فردا این گرگ، سیاهی اش رابرای تشیع وتسنن درپیشین سرباز رونمایی می‌کند. برای اینکه قلب‌ها دگرگون شود وبه احسن الحال برسند کافیست هوا گرگ و میشی نباشد. قلب ها وقتی به احسن الحال می‌رسند که از رهزنی شک وتردید،‌ تکفیر، فتنه و یا لیبرالیسمی ازایسم‌ها عبور کند وبه حقیقت برسند. یادمان شهدای تاسوکی بخاطر این حسن روشنی هوا، ایستگاه راهیان نوراست.

اینجا هررهگذری قمقه ای آب پای درختی می ریزد ومی گوید؛

السلام وعلیک یا ابا عبدالله الحسین،

با همین قطرات سر سبزی ودرختان ایجاد شده، محل استراحت مسافران شده است وبرخلاف این اراده مردم، دولت درسالهای اخیر آبی زیر پوست تاسوکی رها نکرده و امید می‌رود بخاطر همان سال گردشگری سیستان و بلوچستان‌، نیم نگاهی به یادمان تاسوکی کند. اگرمسولان به تلخی تاسوکی به مثل حادثه کربلا نگاه کنند دیگر نیازی نیست چشم بسته ازمشهد شهدای تاسوکی بگذرند، هرثانیه ما رایت الا جمیلا می خوانند واینجا را محل سلام آزادگان عالم ازهررنگ وقوم می دانند چرا که مشهد شهدای تاسوکی سند مظلومیت تشیع، تسنن وسند مظلومیت انسانیت است. برخی اینجا، جسم شان رگبار بسته شد وبرخی اینجا‌ جان وهویت شان به گلوله بسته شد

بعد ازسلام به شهدای تاسوکی حالا می‌توان به سفر ادامه داد وبه دیدار شهدای شلمچه، طلاییه و اروند رفت. آنگاه دراین راه چیزی جز سلام شهدا را نخواهی شنید، چرا که ازکربلا به سوی کربلا می‌روی، فقط دراین میان دعایت فراموش نشود که درکربلای بعدی، علمدار تو باشی.