فارس در یادداشتی به قلم حسین شعبانی نوشت: خودروسازی در ایران سابقه‌ای چند ده ساله دارد، در سال‌هایی که برخی کشورهای منطقه از داشتن کارخانه و کارگاه‌های تولیدی بزرگ محروم بودند، ایران دارای کارخانه خودروسازی بود و ماشین «پیکان» یا «آریا» و یا «جیپ» تولید می‌کرد. هر چند این تولیدات در قالب مونتاژ و سرهم کردن قطعات خارجی در ایران تحت نام خودرو داخلی قرار می‌گرفت ولی در همان سال‌ها این اقدام نیز اهمیت داشت و به نوبه خود در تولید داخلی محصولات اثر داشت.

در سال‌های بعد از انقلاب اسلامی با انتقاد از وضعیت مونتاژ خودرو در کارخانه «ایران ناسیونال» و دستور پرهیز از تداوم این کار، تلاش شد تا تولید پیکان به سمت تولید قطعات داخلی پیش برود و البته با وجود برخی تغییرات شکلی و اسمی و مدیریتی، ظاهرا این امر به طور کامل محقق نشد و پیکان همچنان محتاج قطعات کلیدی خارجی باقی ماند.

با دخالت دست‌های دلال یا مافیای خودرو به واردات اتومبیل خارجی به داخل کشور، مونتاژ برخی خودروها در داخل کشور تداوم یافت و خودروهایی چون پژو و پراید و دوو در کارخانجات مونتاژ و روانه بازار می‌شد. البته شاید برخی قطعات در داخل کشور تولید می‌شد ولی صرفنظر از کیفیت پائین و غیرقابل رقابت با تولیدات خارجی، به تولید محصولات غیرکلیدی و مصرفی کم اهمیت محدود شد.

این رویه درباره خودروهای دیگری چون «هیوندا» و «ام وی ام» و «جک» و ... نیز در ایران ادامه یافت و البته همچنان ورود قطعات کلیدی و اصلی به داخل کشور و مونتاژ و سرهم‌بندی کردن اتومبیل به نام تولید داخلی استمرار داشت.  دلالان نیز به واسطه دریافت پورسانت دریافت مجوز مونتاژ، عملا اجازه ساخت و تولید خودرو داخلی را نداده و نمی‌دهند.

به موازات فعالیت‌های خودروسازی، نیروهای نظامی نیز در صنایع دفاعی، موشکی، هسته ای و هوا فضا وارد شدند و ابداعات و ابتکارهای را بروز دادند که به اطلاع مردم می‌رسد و دوست و دشمن بر آن معترف هستند.

هر چند کارزارهای انتخاباتی نامزدان ریاست جمهوری، بر دخالت سپاه در امور اقتصادی نگاه انتقادی و مخالفتی داشت، ولی روشن است که دولتمردان امروزی هم با فعالیت‌های اقتصادی و تولیدی سپاه مشکلی ندارند و صد البته آن‌ را لازم و ضروری می‌دانند. فقط در ایام تبلیغات قصد داشتند خوراک تبلیغاتی تهیه و با رجز مخالفت، آرای منتقدین را جذب کنند که البته شد.

با توجه به مطالب فوق:

- حال که بعد از حداقل 60 سال هنوز نتوانسته‌ایم در چرخه تولید و ساخت خودرو کاملا داخلی قرار گیریم و تحریم‌های مجدد وابستگی کامل صنعت خودرو سازی و ضعف کامل آن را آشکار کرد؛

- در وضع فعلی با بیکاری تعداد ۱۲۰ هزار کارگر کارگاه‌های تولید قطعات مواجه و احتمالا در آینده شاید با بیکاری کارگران شرکت‌های خودروسازی روبرو شویم و اعتراضات عمده مالکان خودرو در گران و کمیاب شدن قطعات یدکی وجود دارد.

- صنعت تولیدات دفاعی و نظامی کشور به مرحله خودکفایی رسیده و این امر به اعتراف و اقرار اکثر جناح‌های سیاسی داخل کشور با هر تفکری علت تامه پیشگیری از تجاوز نظامی به کشور شده است.

* مدیریت یکی از کارخانه اصلی خودروسازی کشور به مدت 10 سال در اختیار قرارگاه اقتصادی سپاه قرار گیرد

- نه تنها جناح راست بلک جناح چپ حاکم بر قوه مجریه و دولتمردان فعلی بر فعالیت‌های اقتصادی و تولیدی قرارگاه سپاه صحه گذاشته و آن را در دوران مقاومت و تحریم ضروری می‌دانند

پیشنهاد می‌کنم مدیریت اجرایی و تولیدی یکی از دو کارخانه اصلی خودروسازی کشور (ایران خودرو یا سایپا) به مدت 10 سال در اختیار قرارگاه اقتصادی سپاه قرار گیرد با این شرط که در این مدت تولید خودرو کاملا داخلی انجام و در چرخه فروش یا صادرات قرار گیرد و بعد از 10 سال کارخانه به دولت مسترد و البته تداوم صنعت خودروسازی سپاه، از سوی دولت تضمین و تقویت شود.

 به منظور اطمینان از استرداد کارخانه به دولت در کنار تضمین فرماندهان سپاه، می‌توان از حکم حکومتی فرمانده معظم کل قوا نیز بهره‌مند شد.

تا سیه‌روی شود هر که در او غش باشد.