تابناک : چند یادداشت و گزارش را در وبسایت های مختلف کشور مطالعه کردم، چشمم به حکایت کولبرهای زن در غرب کشور افتاد و فکر و ذهنم به سمت شباهت این کولبران نازنین به صیادان جنوبی استان خودمان سیستانبلوچستان و نه، سیستان و بلوچستان، مشغول شد. (در مورد آن حواس جمعمان و "و" هم اگر عمری باقی بود و افتخار همراهی داشتم، روزی خواهم نوشت، که همین "و" به ظاهر کوچک صدها مرتبه بیشتر از کمکاری و خیانت تصمیمگیران به تبدیل سیستان بلوچستان به سیستان بلوچستان امروز نقش داشته است.)
قامت بلند بانیان صید ترال
بگذریم؛
بله، حکایت صیاد جنوبی بیشباهت به کولبر غرب کشور نیست؛ اگر دریا آرام باشد و طوفانی در کار نباشد و اگر از چنگ دزدان دریایی در امان بمانند، در نهایت از صید ترال نمیتواند به راحتی عبور کرده یا بهتر است بگوییم به هیچ عنوان نمیتوان راهی برای عبور از آن پیدا کنند، البته شرایط نشان میدهد صیاد که هیچ، بزرگترهای منطقه هم نمیتوانند از بانیان صید ترال حتی پاسخی درخور بدست آورند چه برسد که بخواهند با قامت کوتاهشان از دیوار بلند آن تصمیماتی که مشخص نیست در کدام ناکجا آباد گرفته شده است، بگذرند.
ظلم در سیستانبلوچستان بسیار است، اما صحبت امروز حکایت ظلمیست که چند سال اخیر بر مردم جنوب جاری شده، گرچه هراز گاهی برخی از رسانهها به آن پرداخته و واکنشهایی نیز از سوی برخی مسئولین محلی و ملی دیده میشود، اما این کشتی خانمانسوز همچنان با قدرت به کار خود بی هیچ واهمهای ادامه میدهد.
اینکه محیط زیست آسیب میبیند یا نه را کارشناسان باید نظر بدهند و متولیان این امر، اما صحبت ما نابودی خانه و کاشانهی هزاران صیادیست که پس از شروع بهکار کشتیهای کفروب یا صید ترال، وقتی به دریا میزنند، با دست خالی به خانه بازگشته و عملاً مدتهاست که بیکارند و کسی هم پاسخگویشان نبوده و توجهی به مشکلاتشان ندارد.
همهی کسانی که باید پاسخگو و پیگیر رفع این مشکل باشند، در ظاهر با مردم همصدا بوده که این نوع صید هم محیط زیست را نابود میکند و هم بیکاری را بیشتر، اما در نهایت اتفاقی که باید بیفتد رخ نداده و صید ترال به قوت خود باقیست؛ بنظر میرسد که آنچه در ظاهر دیده میشود، یک روی سکه بوده و روی دیگر سکه که باعث شده کسی یاری مقابله با این پدیده شوم را نداشته باشد، پنهان مانده و موجب شده است تا امروز صیادان جنوب سیستانبلوچستان که در طول سالیان متمادی همراه با سایر شهروندان این استان، با هزاران مشکل دست و پنجه نرم کردهاند، مشکلی برمشکلاتشان افزوده شود و یاریگری هم برای تسلی نباشد.
در روزهای ابتدایی شروع بکار مجلس جدید، نمایندهی جدید چابهار که سخنگوی کمیسیون آب و کشاورزی مجلس نیز می باشد ، در قامت دفاع از مردم برخواست، اما تا به امروز نتیجه و ثمری از حرکات و عملکرد مجلس هم دراین خصوص احساس نشده و کشتیهای ترال همچنان به کار خود ادامه میدهند و او هم چند روز قبل از عدم پاسخگویی مناسب گلایه داتش
بنظر میرسد ارادهای باید بوجود آمده تا وزارت جهاد کشاورزی و سازمان شیلات و محیط زیست کشور را جهت پاسخگویی به این موضوع به چالش کشیده و حساس کند تا شاید اتفاقی رخ دهد و به بهانهی جلوگیری از تخریب محیط زیست کشور، صیادان جنوبی هم نجات یافته و از افزایش بیشتر بیکاری و درماندگی آنان جلوگیری شود.