مریم منصف به گزارش تابناک هرمزگان، روزگار شورای اسلامی شهر در دوره پنجم نیز سپری شد و چیزی به شمارش معکوس پایان این دوره باقی نمانده است. این دروه نیز مانند سایر ادوار گذشته فراز و فرودهای خود را داشته است. منتخبین مردم در این دوره گاهی محکم و مقتدر در امور رخ نمایاندند و گاهی مصلحت را بر آن دانستند که سکوت را پیشه کنند وحتی بی تفاوت باشند و البته گاهی هم کاملا منفعل رفتار کردند.
اما آنچه واضح و مبرهن است عدم رضایت مردم از عملکرد منتخبین خود و کارنامه فعلی آنان است. البته به مدد رسانه و فضای مجازی اطلاعات به سرعتِ غیر قابل انکاری به گوش مردم می رسد و دست سانسورچی های خبری بسته شده است. و همه ی اینها منجر به آگاهی و مطالبه گری بیش از پیش در مردم شده است که این بدان معناست که هر رفتاری زیر ذره بین نگرش و خواست مردم بررسی می شود.
مردم از منتخبین خود توقع داشته اند که به عنوان نماینده شان در شورا در صدد احقاق حقوق شهروندان گام بردارند و پیگیر مطالبات باشند اما آنچان که انتظار می رفت اتفاق نیفتاد.
از نظر نگارنده بی برنامگی و بی هدفی در این بین موج می زد و حتی بعد از گذشت حدود 3 سال و نیم از شروع این دوره هنوز یکپارچگی و همفکری در بین اعضا دیده نمی شود و هرکس سوی رهی می رود. این تک روی ها نشان از عدم بلوغ فکری در جایگاه شورا است.چیزی جز خودخواهی ومَنیّت را به نمایش نمی گذارد به طوریکه در ساده ترین و واضح ترین امور حرکتی جمعی دیده نشد مگر برای کتمان حقیقت که از این دست به ماجرای طرح سوال از شهردار می توان اشاره کرد.
در بین 11 عضو منتخب شورای اسلامی شهر بندرعباس فقط دو نفر جرعت و جسارت پیدا کردند و زبان اعتراض گشودند که البته با تلاش های زیادی سعی بر آن شد که اصل داستان زیر سوال برود و هیچ یک از 9 نفر دیگر علی رغم کاستی های موجود سر همراهی با مسأله طرح سوال از شهردار را نداشتند. جالب اینجا بود که افرادی در این بین بودند که تصور می کردند که بسیار سیّاسانه برخورد می کنند و گاهی این سو و گاهی آن سوی ماجرا را می گرفتند که این درواقع توهین به شعور شهروندان بود و جز خاطره ای بد برای خود به یادگار نگذاشتند و حتی اعضایی بودند در این بین که مصلحت خود و خود و خود را در سکوت می پنداشتند و برای حفظ ظاهر با تعیین شرط اینکه اگر سه نفر طرح سوال را امضا کنند من نیز به عنوان چهارمین نفر امضا می کنم!! وانمود می کردند که طرفدار حقیقت هستند.گفتنی است استیضاح از شهردار در صورتی که یک سوم اعضا تایید می کردند اتفاق می افتاد و لازم بود که حداقل 4 نفر از اعضای شورای شهر با مسأله استیضاح موافقت نمایند تا این امر کلید بخورد.
حال این سوال پیش می آید که اگر واقعا شما به اشکالات موجود اعتقاد دارید چرا به دنبال فرار از بیان حقایق می گردید و یا به ازای سکوتتان چه کسب می کنید؟ جز بی اعتمادی از جانب مردم!!؟
باید بگویم که در تمام طول این مدت مردم توقع داشتند نماینده شان جنجالی تر عمل کند و هرگز عملکردها برای مردم راضی کننده نبوده است گرچه که به دلیل کمال طلبی انسان حتی در پیشرفته ترین نقاط دنیا نیز همیشه برای مردم نارضایتی هایی وجود دارد امابه طور کلی اگر بخواهیم عملکرد شورای پنجم را بررسی کنیم به راحتی می توان گفت گاهی اعضا ناخواسته وارد بازی های حزبی شدند و حتی افرادی که با رویکرد انتقادی و از جناح مخالف وارد شورا شدند در گیر و دار جریان های مخالف ذوب شدند باحمایت های چشم بسته از شهرداری نظارت بر امور شهری را از اولویت خود خارج کردند و وقت خود را درگیر بازی های جناجی و سیاسی که هیچ نفعی برای شهروندان نداشت، نمودند.
در این بین هرگز نباید از کارهای خوبی هم که توسط تیم شهرداری در بخش های مختلف انجام شده است چشم پوشی نمود.
تک روی و خودخواهی برخی اعضای شورا گاهی به سوء استفاده از مسندشان ختم می شد که می توان به تحمیل مشاور و نیرو به شهرداری در زمینه های مختلف اشاره نمود. اصلاح این سیستم به نظر بسیار دشوار می رسد چراکه نه شهرداری بعدی و نه سایر شهرداران آینده به راحتی نمی توانند در صدد اصلاح این امور بر آیند زیرا این تحمیل ها منجر به چاق شدن سیستم شهرداری شد به طوریکه این سیستم همچون اسبی سرکش و چموش به هر طرف می تازد و هر آنکه را در جلویش قرار بگیرد زیر می کند و از صحنه به در می نمایاند.
نماینده مردم در شورای شهر بودن فقط ختم به برگزاری جلسات و تصویب مصوبات نمی شود و آن هم مصوباتی که به قول خود اعضای شورا چکش کاری می شود و بعد وارد صحن می شود، مصوباتی که در بیشتر موارد فقط و فقط بر روی کاغذ باقی می ماند و هرگز رنگ عمل را به خود نمی گیرد. شاید بتوان گفت مهمترین وظیفه اعضای شورا نظارت بر عملکرد شهرداری باشد. اما چرا این نظارت ها در گیر و دار این سیاسی بازی ها گم می شود؟ نمی دانم.
بازداشت های مدیران شهرداری در رده های مختلف حاصل نتیجه ای جز از این عدم نظارت ها نبوده است که اگر نظارتی بود به موقع جلوگیری می شد و این افتضاح به بار نمی آمد!
پله های برقی که هرگز در یک هفته متوالی کار نکرد، بی آر تی که هر ساله ردیفی برای آن در بودجه شهرداری دیده می شد و همچنان به نتیجه نرسیده است، پارک مخصوص معلولین که حداقل در دو سال متوالی با حضور مدیرعامل انجمن صنفی معلولین و مدیرعامل سازمان بهزیستی استان قول آن داده شد و هرگز ساخته نشد و حقوق و بیمه کارگرانی که به موقع پرداخت نشد و نمی شود و دهها موارد دیگر که نتیجه ای از خود بر جای نگذاشت جز صرف وقتی که برای تصویب آن شد. همه اینها حاصل بی تدبیری و عدم نظارت صحیح اعضای شورای اسلامی شهر می باشد که قاعدتا نشأت گرفته از عدم مسوولیت پذیریشان است.
تمام دلخوشی مردم این است که نهادهای نظارتی و امنیتی فضا را رصد می کنند. این روزها می بینیم و می شنویم که مردم در گوش و کنار شهر دغدغه انتخابات را دارند، به گمان شهروندان باتوجه به کارنامه اعضا و حوادث سال هاي اخير، بسیاری از کاندیداها نباید تأیید صلاحیت بشوند.گرچه که تعدادی از آنها در زد و بندهای معروف دخالتی نداشته اند و شاید تنها تخلفشان تحمیل نیرو به شهرداری بوده است. چه بهتر و محترمانه تر است که یا کاندید نمی شدند و یا خود انصراف بدهند.
این موج همصدایی در بین مردم به راه افتاده است که اگر قرار باشد مجریان انتخابات دست به تایید صلاحیت برخی از افراد ناصالح در این زمینه بزنند، اینبار خود مردم مُهر عدم صلاحیت را به سینه افراد خواهند زد.
وقتی اعضای شورای فعلی در بین تیم 11 نفره خود نمی توانند عدالت و استقلال راي را برقرار کنند چطور می شود انتظار داشت که برای مردم کاری انجام دهند؟ وقتی تمام رسانه های شورای شهر از جمله کانال های خبر رسانی و یا صفحه شورا در اینستاگرام فقط و فقط اخبار برخي اعضا خاص را پوشش می دهد، چه انتظاری می توان داشت؟ جز اینکه هرکس صرفا به نفع خود در امور می اندیشد و باقی هر آنچه گفته شد شعاری بیش نیست؟!
از نظر نگارنده بزرگترین خلأ در عملکرد شورای پنجم نداشتن برنامه و اتحاد بود که امید می رود با انتخاب اصلح در دوره ششم این نقص برطرف شود و دلسوزان و آگاهان در امور شهری و حقوق مردم بر سر کار بیایند، باشد که بندرعباس زیبا روی عدالت و مطالبه گری را به خود ببیند و توسعه شهری عادلانه صورت بگیرد که این کمترین حق مردمان دیار جنوب و دریاست.