اخراج نیروهای بومی به کدامین گناه؟/وقتی نظر شخصی بر قانون میچربد
تابناک از ایلام ، اشتغال همواره یکی از دغدغههای اصلی جوانان جویای کار و خانوادههای آنان در شرایط دشوار اقتصادی کشور بوده است. در این میان، بسیاری از سرپرستان خانوار برای تأمین معاش با بحرانهای جدی مواجهاند.
متأسفانه در روزهای اخیر، برخی شرکتهای فعال در شهرستان دهلران با تغییر نوع قراردادها، زمینه اخراج نیروهای بومی را فراهم کردهاند؛ اقدامی که ظلمی آشکار در حق این نیروها و خانوادههایشان به شمار میرود. این در حالی است که نیروهای غیربومی همچنان در همان شرکتها مشغول به کار هستند.
بیتوجهی برخی مدیران به قوانین و آرای صادره از سوی اداره کار و هیئت تشخیص، کار را به جایی رسانده که حتی از بازگشت نیروهای بومی به کار جلوگیری میکنند و نظر شخصی خود را بر قانون ترجیح میدهند.
این پرسش مطرح است: مدیران این شرکتها به پشتوانه چه کسانی چنین قدرتی یافتهاند که جوانان بومی و مرزدار دهلران را از کار بیکار کرده و قانون و حتی مدیران اجرایی استان و شهرستان را نادیده میگیرند؟ چرا باید این جوانان، در حالی که شهرستان دهلران بیش از ۹۰ درصد نفت و گاز غرب کشور را تأمین میکند و روزانه بیش از ۱۳۰ هزار بشکه نفت از آن استخراج میشود، بیکار، تحقیر یا اخراج شوند؟
امروز دهلران به حیاط خلوت مدیران پروژههای نفتی برای جذب نیروهای غیربومی تبدیل شده است؛ این در حالی است که پیشتر نماینده حوزه جنوب در گفتوگو با رسانهها اعلام کرده بود: خط قرمز من، عدم استفاده از نیروهای بومی است.
انتظار میرود اعضای شورای تأمین استان و شهرستان، نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی که وعدههایش گوش فلک را کر کرده و با هر سفر محدود برخی کمیسیونهای مجلس، متینگ تبلیغاتی به راه میاندازد با جدیت وارد عمل شده و از طریق وزیر نفت، مانع اخراج نیروهای بومی و جذب نیروهای غیربومی شوند.
یادداشت_مجتبی کاور
/ص/