بازی Cyberpunk 2077 مجدداً به فروشگاه پلیاستیشن ۴ بازگشت اما فروش بازیای که “تجربهاش بر روی کنسولهای پلیاستیشن ۴ (پایه) پیشنهاد نمیشود”، از جمله نکاتی است که عملاً ضدمشتری بودن این اقدام را در بوق و کرنا میکند.
بازی Cyberpunk 2077 بالاخره و پس از کش و قوسهای فراوان، به عنوان یک مثال بارز و درس عبرتی برای سایر استودیوهای بزرگ دوباره به فروشگاه پلیاستیشن ۴ بازگشته است. اما در این بین، داستان بازیبازان، سونی، سیدی پراجکت و این بازی همانند میم معروف کارتون باباسفنجی شده است؛ همان میم که در آن شخصی کیف پاتریک را مییابد ولی او اصرار دارد که این کیف به او تعلق ندارد. بسیار خوب، پاتریک در این میم نقش شرکت سیدی پراجکت را دارد، آن کارت شناسایی یا گواهینامه بازی Cyberpunk 2077 است، کیف پول پلیاستیشن ۴ است و آن مرد آبی رنگ ما بازیبازان هستیم. در واقع، این میمها گاهاً معنای واقعی طنز را بیان میکنند و در این مورد، وقتی که بازی Cyberpunk 2077 در فروشگاه پلیاستیشن ۴ وجود دارد، چرا تجربهی آن پیشنهاد نمیشود.
درست است که اگر این منظر بخواهیم دو شرکت سونی و مایکروسافت را مقایسه کنیم، شرایط پیچیده خواهد بود و ایکس باکس از همان ابتدا واکنشی جز بازگرداندن پول خریداران Cyberpunk 2077 انجام نداد، اما به هر حال انجام هر دو عمل نهایتاً مصداق بارز بد و بدتر تلقی میشوند و ما قرار نیست که حقیقت را با مقایسه دو شرکت بیابیم. البته، موشکافی این ماجرا و ابعاد آن خود به مقالهای بلندبالا نیاز دارد اما بهطور خلاصه، احتمالاً برآوردهای پلیاستیشن چنین بوده است که حذف این بازی ضرر کمتری از بازگردادن ۳۰ درصد حق فروش Cyberpunk 2077 برای شرکت سونی خواهد داشت و در نهایت چنین تصمیمی گرفته شد. اما به هر ترتیب، زمانی که تیم فنی پلیاستیشن، ورود یک بازی به فروشگاهشان را تایید میکند، درج جملهی “تجربهاش بر روی کنسولهای پلیاستیشن ۴ (پایه) پیشنهاد نمیشود” چه توضیحی خواهد داشت؟؛ در حالیکه مطلع هستیم بخش بسیار بزرگی از کاربران پلیاستیشن را جامعهی پلیاستیشن ۴ داران تشکیل میدهند.
در این بین، برخی معتقدند که کنسولهای نسل هشتمی توان اجرای بینقص Cyberpunk 2077 را ندارند و باید آن را بر روی کنسول نسل نهمی تجربه کنیم؛ اما چرا نسخهی نسل هشتمی یک بازی را باید بر روی کنسولهای نسل نهمی تجربه کنیم، در حالی که اصلاً نسخهی نسل نهمی آن عرضه نشده است؟. همچنین، عدم توانایی اجرای این بازی توسط کنسولهای نسل هشتمی نیز ادعایی نا وارد است و حتی اگر از مثالهای کلیشهای گذر کنیم، بازهم عناوین متعددی خواهیم یافت که در عین بهرهبردن از جهانی عظیم، تجربهی قابل قبولی بر روی کنسولهای نسل هشتمی ارائه میدادند و در نهایت، این ادعا نوعی سرپوش برای عدم بهینهسازی مناسب بازی قلمداد میشود.
البته، برای کسانی که بدون هیچ تعلق خاطری به دنبال کشف حقیقت هستند، دلیل بروز این اتفاق کاملاً روشن خواهد بود. در واقع، ما با یک بازی AAA که کمپین تبلیغاتی بسیار وسیع داشته و هایپ وحشتناکی پیرامون آن وجود داشت روبرو هستیم. همچنین، میتوان ادعا کرد که همین دو موضوع به علاوهی اعتبار بازی The Witcher 3 باعث شدند که بسیاری از بازیبازان، بدون دیدن هیچ تصویر یا ویدیویی از گیمپلی بازی (و یا حتی مشاهدهی گیمپلیهای تقلبی)، دست به دست هم داده تا آمار پیشفروش Cyberpunk 2077 به رقم اعجاب آور و رکوردشکن ۱۰ میلیون نسخه برسد. در نتیجهی این امر، هنوز هم تعداد بسیاری از افراد علاقهمند به آن قصد دارند تا با تحمل کردن ایرادات بازی، آن را خریداری و تجربه کنند و نبود Cyberpunk 2077 در فروشگاه شما، یک نقطهی تاریک برای بخش تجاری ماجرا تلقی میشود. از طرفی دیگر، شما میتوانید با درج جلمهی “تجربهاش بر روی کنسولهای پلیاستیشن ۴ (پایه) پیشنهاد نمیشود” به راحتی از بازگرداندن وجه خریداران ناراضی بازی خودداری کنید.
اما نکتهی بسیار عجیب ماجرا، واکنش توییتری پلیاستیشن به بازگشت این بازی به فروشگاه خود بود که طی یک توییت، عملاً جملهی “میتوانید آن را بخرید، اما نخرید!” را فریاد زد که این موضوع، شدیداً توسط رسانههای مختلف مورد بازتاب قرار گرفت و یک عمل ضد مشتری تلقی شد. برای مثال، وبسایت The Gamer در مقالهای بلند بالا به سنجش این موضوع پرداخت و این توییت پلیاستیشن را با جملهی “horrifically anti-consumer (بهطرز وحشتناکی ضد مشتری)” تعریف کرد. در واقع، قطعاً بازیبازان بسیار فراوانی وجود دارند که از جمله ۹ میلیون دارندگان کنسول پلیاستیشن ۵ نیستند و برای تجربهی این بازی نیز گزینهای جز پلیاستیشن ۴ ندارند و احتمالاً ممکن است که حتی این توییت پلیاستیشن را ندیده باشند. در نتیجه، منطقی است که یک بازیباز نهچندان آشنا به مسائل حاشیهای، با درنظر گرفتن این حقیقت که وجود یک بازی در فروشگاه پلیاستیشن ۴ به معنای اجرای بینقص و حتی قابل قبول آن در این کنسول است، Cyberpunk 2077 را خریداری کند. در این زمان، ما به عنوان یک خریدار محصول میتوانیم در وهلهی اول از سیدی پراجکت و در وهلهی دوم از سونی بابت فروش یک بازی پراشکال با تگ “این بازی را نخرید” خشمگین شویم.
شخصاً به عنوان فردی که این عنوان را چند ساعت هم بر روی پلتفرم رایانههای شخصی نسبتاً قدرتمند و هم بر روی کنسول پلیاستیشن ۴ اسلیم تجربه کردهام و بدون درنظر گرفتن علاقهی شخصی شدید به این اثر در نگارش یک مقالهی جامع، شاهد عملکرد بسیار ضعیف بازی در زمینههای بصری و فنی در کنسول پلیاستیشن ۴ در مقایسه با رایانههای شخصی بودم و این موضوع برای من مثل روز روشن شد که Cyberpunk 2077 “به طرز غافلگیر کنندهای در کنسولهای پایه خوب اجرا نمیشود”. در واقع، بر اساس تجارب شخصی این اختلافها همواره در اجرای عناوین مختلف بر روی کنسولها و رایانههای شخصی به چشم میخورند که از جمله چشمگیرترین آنها میتوان به بازیهای Assassin’s Creed و حتی عناوینی نظیر Anthem، Metro Exudos ،Ghost Recon Breakpoint و Control اشاره کرد، اما اختلاف دو نسخهی رایانههای شخصی و کنسولها در بازی Cyberpunk 2077 (از نظر نرخ فریم و بصری) به قدری زیاد است که گویی در حال تجربهی یک عنوان دیگر بودهاید.
البته، اگر شما نیز از دارندگان کنسولهای نسل هشتم هستید و این عنوان را مخصوصاً در روزهای ابتدایی عرضه تجربه کردهاید، بیتردید چندین بار داشتن یک کنسول نسل هشتمی برایتان همانند یک زخم عمیق دردآور بوده است اما، مطمئن باشید که ایراد کار از کنسول شما نیست و استودیوی سیدی پراجکت مقصر اصلی قلمداد میشود؛ موضوعی که خشم دوبارهی دارندگان کنسولهای پلیاستیشن ۴ و ایکس باکس وان نسبت به سیدی پراجکت را بر میانگیزد.
متاسفانه، خشمی دیگر زمانی برانگیخته میشود که برخی از بازیبازان متعصب، شکایات ما از نرخ عمدتاً کمتر از ۳۰ فریم بر ثانیه، افت وضوح تصویر تا ۷۲۰p، باگهای مختلف، عدم تعادل هوش مصنوعی بازی، فیزیک بسیار بد در موارد مختلف، دیر لود شدن بافتها، عدم پویایی جهان بازی و وضعیت اسفناک NPCها را بدون درنظر گرفتن وعدههایی که استودیوی سیدی پراجکت در مورد Cyberpunk 2077 به ما داد، به حساب عدم داشتن دانش کافی در مورد یک بازی حواله میکنند و این موارد را پیشپا افتاده و بیتاثیر میخوانند؛ حال آنکه علاوه بر موارد فوق، به وضوح میتوان حذف شدن برخی از مکانیزمها نظیر Wall-Running (این مورد به صورت رسمی تایید شده است) و مواردی دیگر نظیر حذف شدن احتمالی قابلیت استفاده از ترن داخل شهری را در Cyberpunk 2077 حس نمود؛ حال آنکه یکی از پوسترهای اصلی بازی، شخصیت V را سوار بر یک ترن نشان میدهد!
گاهی اوقات برای دیدن واقعیت، باید عینک تعصب را از چشمانمان برداریم. زمانی که در مقام یک نویسنده که مخاطبان مقالههایش را میخوانند و از آنها ایده میگیرند قرار میگیریم، علیرغم میل باطنی خود به یک محصول باید واقعیتها را بازتاب کنیم. در واقع، اصلاً مشخص نیست که چگونه برخی از افراد شرایط این بازی را قابل قبول میخوانند. تجربهای هرچند کوتاه این بازی در کنسولها و مقایسهی آن با نسخهی رایانههای شخصی و چیزی که وعدهاش را داده بودند، به وضوح نمایانگر وضعیت فاجعهبار این بازی است. همانطور که اشاره شد، نرخ فریم بازی در کنسولهای نسل هشتم بر روی ۳۰ قفل است اما افت فریم آزارتان خواهد داد، جهان بازی رفته رفته و بهوسیلهی بروزرسانیها تهیتر میشود و استودیوی سیدی پراجکت با زیرکی تمام برخی از آبجکتها، افکتها و حتی تراکم NPCها را کاهش میدهد تا این بازی به نرخ فریم بهتری دست یابد. همچنین، ایرادات متعددی نظیر ریست شدن الگوی رفتاری آبجکتها در هنگام مشاهدهی ناگهانی آنها در بازی به چشم میخورند. البته، برخی از اساسیترین آنها به وسیلهی بهروزرسانیها ترمیم شدند اما، در مجموع به جای Night City با Ghost City روبرو هستیم.
در واقع، فارغ از نظرات ما، Cyberpunk 2077 بیتردید حتی سایهی آن چیزی نیست که در نمایشها به تصویر کشیده شد و هیچ مشخص نیست که آنهمه پتانسیل در کدام بخش از استودیوی سیدی پراجکت مدفون شد. همانطور که اشاره شد، بهروزرسانیهای مختلف و حجیمی برای این بازی عرضه شدند اما در بهترین حالت وضعیت آن را از پریآلفا به بتا رساندهاند و هنوز هم بازی با شرایطی که نمایشش را دیدیم و قولش را داده بودند فرسنگها فاصله دارد. همچنین، این بازی به وضوح آمادهی اجرا بر روی کنسولهای پلیاستیشن ۴ نیست و حتی سونی نیز عملاً فریاد زد که این بازی را نخرید، اما شدیداً علاقهدارم که دلیل فروش فوقالعادهی آن در فروشگاه پلیاستیشن ۴ در مقطع فعلی که امکان خرید بازی مجدداً فراهم شده است را بدانم.
برچسب “ضد-مشتری”، وصلهای نیست که به همین سادگی طرفداران متعصب و دو آتیشهی پلیاستیشن و حتی سیدی پراجکت در مورد قضیهی بازگشت Cyberpunk 2077 به فروشگاه پلیاستیشن ۴ بپذیرند. اما اگر عدم پشتیبانی نینتندو از تورنمنتهای Smash Melee و عرضهی بستههای الحاقی بیمحتوا که صرفاً جهت سود بیشتر صورت میگیرند اَعمال ضد-مشتری تلقی شوند، بنابراین شک نداشته باشید که بازگشت Cyberpunk 2077 به پلیاستیشن ۴ با برچسب “این بازی را نخرید” نه تنها ضد-مشتری بلکه سودجویانه و توهینآمیز است و بدین ترتیب میتوان به راحتی از عدم آگاهی میلیونها بازیباز تفننی سواستفاده نمود.
در مجموع، فکر میکنم که همهی ما از صحبت کردن در مورد Cyberpunk 2077 خسته شدهایم، اما این خستگی و فرار از مباحث پیرامون این بازی باعث شده است که تصمیماتی برای سود بیشتر و گول زدن بازیبازانی که به صورت تفریحی به انجام بازیها میپردازند گرفته شود. این موضوع شرم آور است که صنعت بازیهای ویدیویی و ما بازیبازان امروزه دائماً توسط تصمیمات سودجویانهی چندین شرکت بزرگ در حال ضربه خوردن هستیم. همچنین، این شرکتها عمدتاً از فرمول ایجاد دو دستگی برای انداختن توپ دعواها به زمین بازیبازان استفاده میکنند که متاسفانه این موضوع اثربخش نیز بوده است. در واقع، با ایجاد دو دستگی میان بازیبازان، شکایات، انتقادات و خشم تنها بین دو طرفدار در قالب سلیقه رد و بدل خواهد شد و این شرکتهای سودجو هستند که از این فرصت برای درآمد بیشتر استفاده میکنند.
البته، مقولهی ابراز خشم در صنعت بازیهای ویدیویی بسیار رایج است و همواره تشویق کردن استودیوها به مواردی بسیار خاص خلاصه میشوند و اگر به عنوان یک سازندهی بازی به وعدههایتان عمل نکنید، حسابی از خجالتتان در خواهند آمد. از طرفی دیگر، موضوع در مورد بازی تاکسیک و سمیای چون Cyberpunk 2077 بسیار پیچیدهتر است و حتی اگر این عنوان بدون داشتن هیچگونه مشکل فنی منتشر میشد، بازهم به واسطهی وجود محتوای عمدتاً بزرگسالانه و حتی نژادپرستانه (که بعدا توسط بهروزرسانیها حذف شدند) مختلف مورد هجمهی شدید مخاطبین قرار میگرفت. علاوه بر این، عرضهی فاجعهبار این بازی باعث نشد تا سیدی پراجکت از دست بسیاری از انجمنهای فعال در زمینههای مربوطه خلاص شود و هماکنون نیز آنها این بازی و استودیوی سازندهاش را یک سواستفادهگر از مباحث تراجنسیتی قلمداد میکنند که در نقطهی مقابل، محتوای آن شدیداً زنستیزانه است.
در مجموع، Cyberpunk 2077 اکنون به مرحلهای رسیده است که در آن واحد هم باید با خشم مقابله کند و هم میمهای فراوانی که در تمسخر او ساخته میشوند را تحمل کند. البته، هیچگاه تهدید و آرزوی مرگ برای توسعهدهندگان عاقلانه نیست و نباید چنین رفتارهایی از بازیبازان سر بزند. از طرفی دیگر، چند ماهی است طرفداران متعصب یک جو ضد-رسانهای بر علیه سایتهایی که به تولید محتوا از بازی Cyberpunk 2077 میپردازند شکل دادهاند که رخ دادن این موضوع نیز چندان عقلانی نیست و زمانی که تمامی رسانهها فاجعهبار بودن Cyberpunk 2077 را بازتاب میکنند، نه با دل بلکه با عقل باید این موضوع را سنجید.
همچنین، طبیعتاً سیدی پراجکت رد نیز همهی تلاش خود را به کار گرفته بود تا یک محصول عالی عرضه کند و از سود تجاری بالایی بهرهمند شود اما، شرایط طبق میل آنها پیش نرفته است. البته، طبق ادعای استودیوی سیدی پراجکت رد، احتمالاً نسخهی نسل نهمی این بازی در مقطع پایانی سال جاری میلادی به همراه بستهی الحاقی رایگان در دسترس عموم قرار خواهد گرفت و قطعاً این موضوع باعث نخواهد شد تا مشکلات عدیدهی این بازی که هماکنون بیش از ۶ ماه است که بازیبازان را سردرگم کرده و حتی بهوسیلهی بهروزرسانهای حجیم نیز کاملاً رفع نشدهاند فراموش شود. اما امیدواریم که این نسخه باعث شود که حداقل بخشی از ناراحتیهای بیاندازهی بازیبازانی که مدتها بیصبرانه منتظر تجربهی این بازی بودند برطرف شود.
در نهایت، ما نمیخواهیم که بازیبازان را به ابراز خشم بیشتر نسبت به این بازی تشویق کنیم، اما باید بدون تعصب پذیرفت که Cyberpunk 2077 هنوز و پس از گذشت چندین ماه از عرضه، همچنان به نمایشهایی که پیش از انتشار آن دیده بودیم حتی نزدیک نشده و پدیدهی عجیب بازگشت آن به فروشگاه پلیاستیشن ۴ با برچسب “این بازی را نخرید”، به طرز غافلگیرکنندهای مسخره است.
لطفا مارا در شبکه های اجتماعی یاری کنید:
اینستاگرام تابناک سمنان
Email: semnantabnak@gmail.com
منبع: گیمفا