مروری هر چند گذرا بر زندگی پرتلاش مرحوم ابوالفضل عرب‌پور، به عنوان یکی از مشهورترین دوزندگان لباس روحانیت، حاوی حداقل پنج نکته مهم و ظریف است.
به گزارش تابناک قم، همانگونه که طلاب علوم آل محمد(ص) به عنوان سربازان حضرت بقیت‌الله الاعظم(عج)، جایگاهی ممتاز در نزد خداوند دارند؛ خدمت‌گزاران به طلاب علوم دینی هم به عنوان یاوران و همراهان آنان، جایگاهی بس عظیم در نزد حضرت حق دارند؛ زیرا آنان با این مساعدت و یاری‌گری، دانشجویان دانش‌های الهی را در آموختن دقیق این علوم یاری می‌رسانند تا رسیدن به قله، سهل‌تر و آسان‌تر شود.
و اما یکی از این یاری‌گران و همراهان، صنف دوزندگان لباس مقدس روحانیت هستند.
در بین تلاشگران این حوزه، یک نام هست که در این سالیان بیشتر از او گفته و شنیده شده است؛ ابوالفضل عرب‌پور(صفری)، خیاطی که همین چند روز قبل در سن 87 سالگی و در اثر سابقه بیماری قلبی به دیدار معبود شتافت؛ شخصیتی که افتخار دوزندگی لباس‌های برخی مراجع معظم تقلید و همچنین برخی بزرگان و استادان حوزه‌های علمیه مانند حضرات آیات امام خمینی(ره)، امام خامنه‌ای، بروجردی(ره)، حجت کوه کمره‌ای(ره)، گلپایگانی(ره)، خوانساری(ره)، طالقانی(ره)، مکارم شیرازی، جوادی آملی، امام موسی صدر، سید حسن نصرالله، نوری همدانی، سید احمد زنجانی، هاشمی رفسنجانی، فاطمی‌نیا، انصاریان و حسن روحانی را داشته و عکس‌های فراوانی از آنان به یادگار دارد که برخی از آنان در پشت سر میز کار او در مغازه‌اش خودنمایی می‌کند.
و اما در اینکه چرا نام او در بین بسیاری از دوزندگان لباس روحانیت، زبانزد خاص و عام است و بسیاری، مغازه‌اش را در پاساژ المهدی خیابان صفائیه قم می‌شناختند و به آنجا رفت و آمد داشتند، نکته‌ای است که تلاش می‌کنیم تا به اختصار و در این نوشتار به آن بپردازیم.
نخستین نکته درباره سیره زندگی این مرد باصفا، دل دادن به کار بود. او خود بر این باور بود که دوزندگی، شغلی است که می‌تواند مانند بسیاری دیگر از مشاغل، نان و مخارج زندگی‌اش را تأمین کند، اما معتقد بود که انسان باید، دل به کار بدهد و با کار و شغل خود، صفا کند. شاید به همین دلیل بود که عرب‌پور می‌توانست در منزل بسیاری از مراجع معظم تقلید و علما و شخصیت‌ها، رفت و آمد و با آنان حشر و نشر داشته باشد. همچنین دلیل سفارش دوخت لباس از خارج از کشور به او را هم باید در همین صفا و صمیمیت او و دل دادن به کار و کم نگذاشتن از آن جستجو کرد.
به بیان دیگر او تلاش کرد تا کم‌توجهی و کم‌کاری در حرفه‌اش نداشته باشد و البته با وفای به عهد و دقت در کار، سفارشات را به موقع به مشتریان برساند.
همین صداقت در کار و حرفه بود که موجب شد تا در چندین نوبت، از سوی دفتر برخی از مراجع معظم تقلید و به ویژه در ماه مبارک رمضان، به حج نیابتی و غیر نیابتی اعزام شود و زیارت حرمین شریفین، نصیبش شود.
نکته دوم درباره شغل و حرفه مرحوم عرب‌پور، تلاش او برای نوآوری در دوزندگی لباس روحانیت است. او خود معتقد بود که همیشه تلاش داشته است تا تغییراتی در دوزندگی لباس‌ها داشته باشد تا این لباس‌ها از جلوه بهتری برخوردار باشند. به همین دلیل است که او را مبدع و مبتکر لبّاده‌های امروزی، به عنوان لباس شیک پوش‌های روحانیت می‌دانند که تفاوت‌هایی با قبا دارد. همچنین دوخت جیب‌های خاص در لباس روحانیت، از دیگر ابتکارات مرحوم عرب‌پور به شمار می‌رود.
و اما نکته سوم، سخت‌کوشی مرحوم عرب‌پور بود. او هر روز تلاش می‌کرد تا نیمی از شبانه‌روز خود را به کار و تلاش بپردازد و برای این امر، از ساعات ابتدایی صبح و بیشتر از ساعت 6 صبح، دوزندگی را آغاز می‌کرد و مُجدّانه در پی رزق حلال بود.
نکته دیگر درباره حرفه آن مرحوم، دستمزد مشخص او بود که به شکل یکسان برای همه مخاطبان و مشتریان، اعم از مقامات و غیر مقامات رعایت می‌شد و چنین نبود که مثلاً او از برخی از مقامات، دستمزد بیشتری بگیرد.
او همچنین نمی‌توانست شادی و نشاط خود را از تسویه حساب نقدی مشتریان در هنگام آماده شدن لباس پنهان کند!
و اما آخرین نکته درباره زندگی پر تلاش مرحوم ابوالفضل عرب‌پور(صفری)، این نکته است که او در این راه، به فکر تربیت شاگرد هم بود و اکنون که در میان ما نیست، برخی از فرزندانش و همچنین برخی دیگر از شاگردانش، راه پدر و استاد را ادامه می‌دهند و باقیات الصالحاتی برای او می‌فرستند.
باشد که همه صاحبان حرفه‌ها و شاغلان و فعالان بازار، این پنج نکته برگرفته از زندگی مرحوم استاد عرب‌پور را مد نظر داشته باشند و آن را در زندگی روزمره خود به کار گیرند؛ ان‌شاء‌الله.
منبع: فارس
