تابناک مازندران، مدیر مسئول/ هرگاه بخواهیم به شرایط اقتصادی حال حاضر کشور فکر کنیم، نخستین پرده این نمایش انتزاعی، واژه نوستالوژیک تحریم است که از غذا و دارو تا لنت ترمز و بنزین و بیمه و نفت و صادرات زعفران و خلاصه همه مبادی حیات اقتصادی کشور را سنگدلانه در قبضه خود گرفته است اما در شرایطی که برخی افراد از تبعات تحریم ها در کشور به عجز آمده بودند بیانی ژرف و کاربردی از رهبر معظم انقلاب جاده ای پهناور به نام "اقتصاد مقاومتی" را در پیش روی مردم و مسئولان نمایان کرد تا یاس به اردوگاه ملت ایران راه نیابد.
مسئولان در فرصت هر سخنرانی با تاکید بر ضرورت تحقق اقتصاد مقاومتی یا با نسخه شفا بخش خواندن آن به زعم خود ادای دین به تحقق اقتصاد مقاومتی می کنند، اما به راستی این راه رهرو نیاز دارد یا صرفا مدعی؟ که اگر این بود توسعه و پیشرفت با زبان و بیان ممکن بود، همانطور که معظم اله در تیرماه امسال در جمع دانشجویان سراسر کشور با تبیین اصول اقتصاد مقاومتی فرمودند:
«مسئله‌ى کنونى کشور ما این نیست که ما طرح نداریم، حرفِ درست نداریم؛ مسئله‌ى ما این است که حرف درست و طرح درست را آن‌چنان‌که شایسته است دنبال نمیکنیم؛ این اساس مسئله است. در محیطهاى نخبگانى هم این معنا تکرار میشود که مشکل جمهورى اسلامى، مشکلِ نداشتنِ حرف درست نیست؛ حرف درست، زیاد زده میشود؛ مشکل این است که ما این حرفهاى درست را بایستى در عمل آن‌چنان دنبال کنیم که به نتایج آن دسترسى پیدا کنیم؛ نتایج آن را بالعیان و بالمشاهده ببینیم.»
اقتصاد مقاومتی بایدها و نبایدهایی دارد که عمل به هرکدام موتور ضدتحریم را به سمت شکوفایی بیشتر رهنمون میکند اما آیا این بایدها و نبایدها در مازندران و شهر ساری مورد توجه قرار می گیرد؟ پس موضوع بنرهای رنگارنگ نصب شده در خیابانها یا پیش پای مسئولان نهادهای دولتی و غیر دولتی اعم از مسئولان ادارات، شوراهای اسلامی، کاندیداهای احتمالی و نمایندگان فعلی مجلس در مازندران که عمر مفید این مکتوبات به صورت روزانه یا گاهی فقط چند ساعت است را با کدام گوشه چشم انداز اقتصاد مقاومتی می توان هماهنگ تصور کرد؟
موضوع اساسی نوعی افتخار کاذب مسئولان در پی مخاطب قرار گرفتن در این بنرها است و احساس عزت نفسی که به آنان دست میدهد، از آن طرف برخی مدیران از دستگاه های مختلف ماهانه صدها هزار تومان و یا پولهای میلیونی از اعتبارات دستگاه خود را صرف این خوش آمدگویی ها و خیرمقدم ها می کنند.
واردات مواد اولیه اعم از رنگ و صفحه خام بنر از کشورهای مختلف مانند چین به صورت روزانه پول های هنگفتی را به از کشور خارج میکند که اگر برای موارد ضروری استفاده شود حرفی نیست اما اینکه برای کلنگ زنی یک دهیاری 10 بنر خوش آمد به نام روئسای ادارات و نمایندگان مجلس و حتی ائمه جمعه چاپ کنیم یا از این هم بدتر اینکه بنرهای رنگارنگ برای مطرح کردن کاندیداهای احتمالی مجلس، شورای اسلامی، نظام مهندسی و .... با آدرس و نام و نشانهای گنگ صاحب پیام بر تابلوهای خیابان نصب کنیم راه به جایی نخواهد برد.
تجدید نظر در این روش ناصواب در شرایطی که جامعه هنوز هم با وجود کورسوی برجام با مشکلات اقتصادی همچون رکود و بیکاری مواجه است ضروری و نیازمند توجه مسئولان دولتی و غیر دولتی از نهادها، و سازمانهای مختلف است تا با این اقدام بیش از هر زمان دیگری به همکاری و الگوگیری مردم از مسئولان برای تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی با نیت رونق مالی و اشتغال کشور کمک به دولت در این زمینه امیدوار باشیم.
انتهای پیام/