به گزارش تابناک مرکزی، مهسا شمس کلائی خبرنگار- روزنامه نگاری که در مقطع ارشد رشته روابط بین الملل مشغول به تحصیل است در یادداشتی به بررسی توهین های صورت گرفته به افراد در فضای مجازی و لزوم نظارت دستگاه های ذیربط در نوع فعالیت افراد در این فضا پرداخته است. در این یادداشت میخوانیم:
امروزه
باتوجه به تعدد و تنوع شبکههای مجازی در سطوح مختلف جوامع و ورود تلفنهای هوشمند،
با سونامی سیالی مواجه هستیم که همه ابعاد معرفتی و کارکردی را شامل میشوند.
بدونشک
حوزه سیاست داخلی و خارجی هم باتوجه به جذابیت آن از این قاعده مستثنا نیست و بارها
دیده شده در گروههای تلگرامی در زمانهای مختلف بین احزاب مختلف سیاسی درگیریهای
کلامی رخ داده است که بعضا به شان و حیثیت افراد توهین شده است، به طور مثال در همین
چند روز اخیر در یکی از گروههای تلگرامی استان مرکزی یکی از افرادی که به نوعی صاحب
قلم هست توهینی را به نیروهای ارزشی و یکی از افراد نظام کرده است!!! مساله مهم این
است که وقتی در فضای مجازی قرار میگیریم اجازه داریم با هر شخصی و به هر نحوی شوخی
کرد و یا راحت لب به بی احترامی برداشت و عدهای انقلابی را مورد تمسخر قرار داد؟
اگرچه
سونامیهای مذکور مقطعی و دفعی شکل میگیرد، ولی این امر بهمعنای نادیده انگاشتن تاثیرات
ایجابی، سلبی و آسیبهای جبرانناپذیری که به شان و حیثیت افراد در درازمدت زده میشود
نیست و بدون شک قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مجازاتهایی را برای این گونه تخلفات
درنظ گرفته است.
انسانها
برای شأن و حیثیت معنوی خود احترام زیادی قائل هستند و حاضرند هر کاری انجام دهند تا
آن را از تعرض مصون بدارند، در گذشته وقتی حیثیت یک شخص زیر سوال میرفت از راههای
مختلفی مثل دوئل یا انتقامگیری درصدد احیای آن برمیآمد؛ اما با پیشرفت فرهنگ و تمدن
دولت وظیفه برخورد با این موضوع را بر عهده گرفت و دوران دادگستری خصوصی به پایان رسید.
در حال حاضر در بیشتر نظامهای
حقوقی جرمی به نام توهین و افترا پیشبینی شده است تا مردم از طریق اقامه دعوا تحت
این عنوان از حیثیت خود دفاع کنند، در قانون مجازات اسلامی و در بخش تعزیرات این جرم
و مجازات آن تعریف شده است.
در حقوق کشور ما اقدامات بسیاری برای برقراری احترام بین افراد جامعه انجام شده است که از آن جمله میتوان به جرمانگاری توهین و فحاشی به دیگران در قانون مجازات اسلامی اشاره کردو در ماده 608 قانون مجازات اسلامی مقرر شده است: مجازات توهین به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک چنانچه موجب حد قذف نباشد شلاق تا 74 ضربه و یا 50 هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی خواهد بود.
با
دقت در مفاد این ماده مشخص میشود كه جرم توهین میتواند به شکل گفتار، کردار، نوشتار
و حتی اشارات مختلف دست و چشم و نظایر آن باشد، بدین ترتیب اعمالی مثل آب دهان به روی
دیگری انداختن، هل دادن تحقیرآمیز دیگری یا برداشتن خشونتآمیز کلاه یا روسری از سر
شخصي محترم و پرتاب کردن آن به زمین با توجه به اینکه عرفا باعث تخفیف و تحقیر شخص
است، میتواند توهین کیفری محسوب شود و اگر این موارد در فضای حقیقی یا در فضای مجازی
اتفاق افتاد در اصل روند بررسی قانونی آن تفاوتی ندارد.
در این خصوص باید توجه داشت که توهین ممکن است به صورت حضوری یا غیابی باشد؛ در واقع لازم نیست حتما حضورا شخص مورد توهین قرار گیرد بلکه اگر فردی دیگری را در غیاب او هم مورد توهین قرار دهد مرتکب جرم توهین موضوع این ماده شده است، همچنین در انجام جرم توهین راست یا دروغ بودن نسبتها شرط نیست و عمده مطلب این است که گفتار یا رفتار در نظر عرف وهنآور و سبککننده باشد.
طبیعتا
هر آنچه شخصی که به او توهین میشود از شأن و مقام اجتماعی بالاتری برخوردار باشد توهین
به او هم جرم بزرگتری محسوب میشود؛ به همین دلیل توهین به مقامات دولتی دارای مجازاتی
سنگینتر نسبت به توهین به افراد عادی است.
در
ماده 609 قانون مجازات اسلامی آمده است: « هر کس با توجه سمت به یکی از روسای سه قوه
یا معاونان رئیسجمهور یا وزرا یا یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی یا نمایندگان
مجلس خبرگان یا اعضای شورای نگهبان یا قضات و یا اعضای دیوان محاسبات یا کارکنان وزارتخانهها
و موسسات و شرکتهای دولتی و شهرداریها در حال انجام وظیفه یا به سبب آن توهین کند
به سه تا 6 ماه حبس و یا تا 74 ضربه شلاق و یا 50 هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی
محکوم میشود»
با
وجود قوانین مکتوب در کتابهای قانون جمهوری اسلامی ایران چه دلیلی دارد تا عدهای
به راحتی و بدون هیچ ترسی در فضای مجازی به شان و حیثیت افراد توهین کنند و هیچ برخوردی
با آنها نشود؟ چرا باید از کنار این تخلفات انقدر ساده عبور کرد که یک کاربر فضای مجازی
به خود اجازه دهد تا به نیروهای ارزشی که از طرف مقام معظم رهبری این نام بر این افراد
نهاده شده است توهین کند و الفاظ رکیک را به آنها نسبت دهد؟
مگر
نیروهای ارزشی همان نیروهای مومن، انقلابی و جان برکف نظام نیستند که تا رهبرشان لبیک
گوید جان را فدای آن میکنند؟ پس چرا باید این واژه به تمسخر گرفته شود و حق این افراد
پایمال شود؟
حفظ
اتحاد و دوری از دوقطبی کردن کشور خواسته رهبر معظم انقلاب از تمام اقشار ملت، نیرو
های مسلح، بسیجان و مسؤولان است، باید در برابر نفوذ سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دشمن
به فرمان رهبری آماده بود.
دو
قطبی سازی یا به عبارتی ایجاد فضای تقابل صدمات جبرانناپذیری را متوجه اتحاد جامعه
می کند و جرقهای برای تفرقه و چنددستگی اجتماعی می شود که علیرغم تحمیل خسارتهای
سیاسی به جامعه، بستر نقشآفرینی سیاسی را برای تمام گروهها از بین میبرد و به زیان
تمام نخبگان و جامعه ایران خواهد بود.
مقام
معظم رهبری در تاریخ 19/2/95 با توجه به مفهوم
دو قطبی فضای سیاسی در جامعه میفرمایند: دوقطبی سیاسی در جامعه یعنی ایجاد شرایط و
فضای سیاسی ای که دوگروه بر اساس مبانی اعتقادی و باورهای خود در برابر یکدیگر قرار
گرفته و راهی جز حذف طرف مقابل را نشناسند. و لذا تمام انرژی و ظرفیت خود را صرف حذف
و بیرون کردن رقیب از صحنه سیاسی بهکار گیرند.
پرهیز
از دوقطبی کردن جامعه یکی از توصیه های پانزده گانه رهبر انقلاب به دولتمردان در دیدار
شهریور ماه سال 93 بود و شعار همدلی و همزبانی دولت و ملت در سال گذشته از سوی معظم
له برای جلو گیری از دوقطبی سازی کاذب در جامعه طرح شد، پس چرا افرادی که ادعای قانون
مداری و حقوق بشر دارند سعی در دو قطبی کردن جامعه دارند و با اعمال خودشان تیشه به
ریشه نظام میزنند؟ آیا اینها با اصل نظام مشکل ندارند؟ این افراد با عنوان کردن واژههای
نیروهای ارزشی و انقلابی و مورد تمسخر قرار دادن آنها سعی در ایجاد تفرقه بین احزاب
سیاسی و دو قطبی کردن جامعه را ندارند؟
زمانی
که میگوییم نیروی ارزشی منظورمان افراد انقلابی است نه حزب چپ و راست و توهین به این
افراد به منزله توهین به نظام است در نتیجه با در نظر گرفتن این موارد قانونی باید
ببینیم مسئولان و دستگاههای مرتبط برای نظارت بیشتر در فضاهای مجازی و برخورد جدیتر
با متخلفان در این فضاها چه تدابیری را میاندیشند؟
انتهای
پیام/