به گزارش تابناک : هر چه به پایان فصل رقابت های لیگ برتر و البته انتخابات ریاست جمهوری نزدیک میشویم شایعه تغییرات در راس هرم مدیریت دو باشگاه سرخابی بیش از پیش به گوش میرسد. خواه ناخواه بحث تغییرات به مباحث سیاسی کشیده شده و رنگ و بوی مدیریت دوتیم جنبه سیاسی پیدا میکند. حالا که پرسپولیس قهرمانیاش را در لیگ برتر مسجل کرده شاید خیلیها تغییرات در این باشگاه را الزامی ندانند اما واقعیت امر این است که اگر برانکو را از این تیم کنار بگذارید، مشخص میشود که این باشگاه با چه چالشهایی دست و پنجه نرم میکند. نمونه بارز آن اتفاقاتی است که بین بازیکنان در برنامه 90 رخ داد یا مباحثی که در جشن قهرمانی این تیم صورت گرفت. همه اینها نشاندهنده مدیریت سرمربی پرسپولیس است که اگر او نبود شاید این تیم هرگز زودتر از سایر رقبا قهرمان نمیشد و شاید به ردههای بالای جدول هم نمیرسید.
از طرف دیگر استقلال رقیب دیرینه پرسپولیس مشکلات خاص خودش را دارد. این تیم 3 سال است به هیچ جامی دست پیدا نکرده و صندلی مدیریتش بسیار لرزان بوده است. خواست عمومی و نظر طرفداران استقلال کاملا در تضاد با مدیریت چند سال اخیر این باشگاه بوده و اعتراضات مردمی نشاندهنده این است که طرفداران میلیونی این تیم از نحوه مدیریت در این باشگاه رضایت ندارند.
نکته حائز اهمیت در انتخاب مدیران دو باشگاه استقلال و پرسپولیس این است که باید تمام جوانب در مورد انتخاب یک نفر رعایت شود و فقط مدرک تحصیلی و یا روحیه خاص نباید دلیل انتخاب یک شخص به عنوان مدیرعامل باشگاهی باشد که میلیونها نفر اخبار آن را رصد میکنند.
در مورد باشگاه پرسپولیس فقط شایعه تغییرات به گوش میرسد و فعلا اسم خاصی مطرح نشده است اما در مورد استقلال دوباره گزینهای مطرح شده که پیش از این انتخاب او را به انتخابات ریاست جمهوری ربط داده بودند.
علی فتحاللهزاده شخصی است که با استقبال هواداران استقلال در فضای مجازی روبرو میشود اما بدون شک او دو گزینه امین وزیر ورزش و جوانان را مخالف خود میبیند. اشخاصی که روی مسعود سلطانیفر نفوذ دارند مخالف حضور مرد محبوب طرفداران استقلال هستند و از طرف دیگر گزینه جدی وزارت ورزش برای باشگاه استقلال
محمدحسین قریب است. شخصی که گفته میشود توسط ایروانی که از افراد بانفوذ در دولت فعلی است، حمایت شده و باز هم به نظر میرسد انتخاب مدیریت در باشگاههای استقلال و پرسپولیس به سمت یارکشی رفته است.
اگر انتخابات مدیران دو باشگاه بر اساس انتخابات و تب و تاب انتخابات ریاست جمهوری است که باید این مسئله را لحاظ کرد که پیش از این هر مدیری با سوءاستفاده سیاسی وارد دو باشگاه شده عملکردش بعد از رفتن او مورد قضاوت قرار گرفته است. پس بهتر است تصمیمی گرفته شود که انتخابات جنبه سیاسی نگیرد.
بحث بعدی این است که در این برهه اگر قرار است انتخابی برای باشگاه استقلال صورت بگیرد دوباره اشتباهات گذشته تکرار نشود و این موضوع لحاظ شود که این باشگاه در سه فصل اخیر در فصل نقل و انتقالات نه تنها عملکرد خوبی نداشته بلکه از لحاظ بودجه و هزینه اشکالات بسیار زیادی داشته است. نکته حائز اهمیت در مورد مدیریت در باشگاه استقلال و البته پرسپولیس این است که شیوه نوین درآمدزایی در هر دو باشگاه دیده نشده و تنها سامانههای پیامکی آن هم با خواهش و تمنا از طرفداران فوتبال موفق شدند دو باشگاه را حمایت مالی کنند. موضوعی که چندان کار سختی به نظر نمیرسد و البته مدیران هر دو باشگاه باید راهکارهای دیگری را ارائه کرده و برای درآمدزایی در دو باشگاه تلاش بیشتری انجام میدادند.
بدون شک انتخاب مدیران دو باشگاه استقلال و پرسپولیس ضریب خطا خواهد داشت ولی مطمئنا طی سالهای اخیر به خاطر کمرنگ بودن شعاع نظارتی در وزارت ورزش و جوانان به ناکارآمدی مدیران هر دو باشگاه کمک کرده است. چیزی که باید در عقد قرارداد مدیران دو باشگاه لحاظ شود مسئلهای است که بسیار مهم خواهد بود و وزارت ورزش و جوانان بدون شک باید از اشخاصی که قصد مدیریت در دو باشگاه را دارند تضمینهایی بگیرد که در صورت اشتباهات آنها به منابع مالی مملکت و البته استعدادهای دو باشگاه خسارت وارد نشود.
منبع : فارس