به گزارش تابناک کرمان، قنات کهنبلند هستم یکی از هشت رشته قنات تأمینکننده آب سرآسیاب فرسنگی تحسین و احسنت شایسته کسانی که قرنها قبل محل مادر چاه مرا شناسایی نمودند، شناسایی موقعیت مادر چاهم از شگفتیها و عمق تعهد و تخصص انسانهایی که فقط به فکر زندگی شخصی خودشان نبودند، برای دیگران و آینده هم ارزش قائل بودند. خلاصه اینکه پس از حفر مادرچاه یا چاهگمانه مسیر چاههای میلهای قنات را در ساحل سمت راست رودخانه فصلی سرآسیاب انتخاب نموده، جایی که شیب هیدرولیکی تمامی زه آبهای منطقه متوجه این قسمت میباشد. طولم کم و در حد ششصد متر است ولی ازجمله قنوات پرآب سرآسیاب هستم. از بدو راهاندازی مقرنها میگذرد، کورهام از رسوبات رودخانهای درشتدانه عبور میکند که این خود منشأ نفوذ آبها میگردد، نیز جریان زه آبها در سنوات گذشته کمکم سبب ریزشهای موضعی و گستردگی بیشتر در کوره قنات گردیده است. چیزی که بعد از این همه سال نیاز به بازسازی دارد تا ریزشهای مستمر و مخرب اتفاق نیافتد، متأسفانه از این جهات محرومم و احتمال تخریب کاملم وجود دارد. بعضی از چاههای میلهایام که اختلاف ارتفاع چندانی با بستر رودخانه ندارند همیشه در معرض خطر سیلابها بوده و هستند. از ناحیه این چاهها خیلی خسارت دیدهام. بهرهبرداران فقط در فکر استفاده بودهاند تا اینکه مرا همانطوری که بنیانگذارانم عمل میکردند به صورت صحیح و عاقبتی اصلاحم نمایند. آنها تقاضایشان برای تولید و تأمین آب بسیار عالی است، ولی برای هزینه نمودن و رفع نواقصم چندان نظری ندارند. در شرایطی که روزگار ما به جایی رسیده که وزارت نیرو هر لحظه آماده واگذار نمودن چاه به جای قنات را داشته، قطعاً مالکان ما را مورد بیتوجهی قرار میدهند که به مرحلهای برسیم که امتیاز چاهی بهجای ما بگیرند. ای کاش مبتکران و طراحان اولیه ما بودند و روال شناسایی، حفاری، راهاندازی آب را تشریح میکردند. روشن میکردند که مرا منطبق بر تمامی شناخت از پدیدههای زمینشناسی، هواشناسی، هیدرولوژی راهاندازی نمودهاند، هدیهای به دست نسلهای بعد از خودشان دادهاند تا هم بهره ببرند و هم حفاظت و نگهداری نمایند، هدیهای برای تأمین آب یعنی تداوم بخشیدن به حیات بشر کشف و یا ابداع نمودهاند که نسل به نسل متناسب با پیشرفت فن و تکنولوژی مفید و مؤثرتر واقع شویم. این صحیح نیست که نتیجه سهلانگاریها و بیتوجهیها نابودی و محو شدنمان را سبب گردد.
انتهای پیام/حسن اشرفگنجویی